Wie is Joods?
Volgens de Halacha (de traditionele Joodse wetgeving) is iemand Joods wanneer hij of zij geboren is uit een Joodse moeder of zich vrijwillig tot het jodendom heeft bekeerd. Dit betekent in het eerste geval dat iemand Joods kan zijn zonder te geloven en in het tweede geval dat iemand joods kan zijn zonder afstammeling te zijn van het Joodse volk.

De vraag: ‘wie is Joods?’, is dus complexer dan op het eerste gezicht lijkt.
Het jodendom is niet slechts nationaal, genetisch of religieus van aard maar eerder een mengelmoes van al deze factoren. De Joden kunnen misschien wel het beste worden beschouwd als een volk met een gemeenschappelijke geschiedenis, cultuur, ideeën en onderlinge verbondenheid. 

Dat gezegd hebbende hoef je niet in Israël geboren te zijn of Hebreeuws te kunnen spreken om Joods te kunnen zijn. En door de diaspora, de grootschalige verspreiding van het volk van Israël, is het Joods-zijn ook niet per se rasgebonden. 

Niet iedere Jood ervaart en beleeft zijn Joods-zijn op dezelfde manier maar wat alle Joden delen is het bezit van de Joodse ziel, de Nesjomme. Nesjomme betekent ziel, gevoel, betrokkenheid. Nesjomme valt niet in een paar zinnen te omschrijven maar het is datgene wat de Jood Joods maakt.

Bekering
Het jodendom kent in tegenstelling tot het christendom en de islam geen bekeringsdrang.
Binnen het jodendom zal bekering daarom nooit actief worden aangemoedigd.
Sterker nog, wanneer iemand zich wil bekeren en zich tot een rabbijn wendt zal deze in eerste instantie de persoon ontmoedigen.

Het is voor een niet-Jood ook niet nodig zich te bekeren. Het jodendom is een zeer tolerante religie die leert dat alle rechtvaardige mensen een aandeel in de toekomstige wereld (hemel) verdienen ongeacht afkomst of religieuze overtuiging. Joden geloven dat de ziel zuiver is bij de geboorte en dat mensen een vrije wil hebben. Er bestaat in het jodendom dus ook geen erfzonde. Afhankelijk van hoe je als mens hebt geleefd zul je door G’d beoordeelt worden.

Joden dienen zich aan veel meer wetten en leefregels te houden dan niet-joden. In de Bijbel zijn er dus ook wetten en leefregels voor niet-Joden, dit zijn de zogenaamde Noachitische geboden. Voor niet-Joden die willen leven zoals God dat bedoeld heeft, zijn de zeven Noachitische geboden in principe voldoende.

Uiteraard verdient het waardering wanneer iemand zich tot het jodendom wil bekeren.
Het is belangrijk dat de motieven hiervoor oprecht en zuiver zijn. Wanneer er geen verkeerde motieven meespelen zal de bekering zeker door de Joodse gemeenschap ondersteunt worden.

Het proces van bekering wordt Gioer of ‘uitkomen’ genoemd. Het is een lange en intensieve periode waarbij studie en verdieping in het jodendom belangrijke voorwaarden zijn. Aansluiting zoeken bij een joodse gemeente bij u in de buurt is dan de eerste stap. Zij kunnen u verder helpen en begeleiden.

Het liberale jodendom heeft soepelere regels waar het gaat om bekering. In sommigen gemeenschappen worden ook vader-Joden, dus mensen met een Joodse vader en niet-Joodse moeder, erkent als Joods.