Soekot wordt ook wel het Loofhuttenfeest genoemd.
Op Soekot herinneren wij ons de bescherming die God het Israëlitische volk gaf gedurende de 40 jaar durende tocht door de woestijn op weg naar het Beloofde Land. Het is een vreugdevol feest waarop wij dankbaar zijn dat we tijdens de zware tocht telkens genoeg te eten en te drinken hadden. God voorzag het Israëlische volk in alles dat zij nodig hadden.

Soekot is tevens een oogstfeest waarop de laatste oogt voor de winter werd binnengehaald. Ten tijde van de Joodse Tempel trokken mensen vanuit het hele land te voet naar Jeruzalem om daar hun eerste vruchten van de oogst naar de priesters in de tempel te brengen. Op deze manier kon men God danken voor alles dat de aarde hen had opgebracht. De voettocht naar Jeruzalem was één van de drie pelgrimstochten, ook wel Sjalosj Regaliem genoemd. De andere pelgrimstochten waren op Pesach en Sjavoeot.

De verplichting het Soekotfeest te vieren lezen we in Leviticus 23:33-43

“Op de vijftiende van de zevende maand, als jullie de oogst van het land binnenhalen, moeten jullie zeven dagen het feest van de Eeuwige vieren. (…) Nemen jullie op de eerste dag een vrucht van de Hadarboom (een Ethrog), een palmtak (takken van de boom Awoth), mirtetaken en beekwilgen en verheugen jullie je zeven dagen voor de Eeuwige, jullie God. (…) Zeven dagen moeten jullie in hutten wonen opdat jullie toekomstige geslachten het zullen weten dat Ik de Kinderen van Israël in hutten heb laten wonen toen Ik hen uit het land Egypte heb gevoerd.”

Tijdens de zeven dagen van Soekot is het dus de bedoeling om zoveel mogelijk tijd in zelfgemaakte hutten door te brengen. Er dient in ieder geval in de loofhut gegeten te worden en indien mogelijk ook geslapen. De loofhut herinnert ons aan de eenvoudige hutjes waarin de Israëlieten sliepen tijdens hun uittocht uit Egypte naar het Beloofde Land, Israël.

Vooral in Israël zie je in deze periode veel loofhutten. Vele Israëliërs plaatsen er een in hun tuin of op het balkon. De loofhut moet uitsluitend van natuurlijk materiaal gemaakt zijn zoals takken, hout, riet en bladeren. Het dak van de loofhut mag niet geheel bedekt zijn, men moet door het dak de sterren kunnen zien. De loofhut kan verder nog versiert worden met vruchten en slingers.

De loelav

Een belangrijk onderdeel van Soekot is de loelav.
Een loelav is een bundeltje bestaande uit één grote palmtak (de loelav), drie mirthetakken (hadassiem) en twee wilgentakken (aravot). Dit geheel wordt in beide handen vastgehouden samen met een grote en geurige citrusvrucht, de etrog. Het geheel symboliseert de verscheidenheid aan karaktereigenschappen binnen het Joodse volk.

• De etrog is smakelijk en geurig en staat symbool voor hen die de Thora bestuderen en toepassen.
• De loelav is smakelijk maar niet geurig en staat symbool voor hen die de Thora bestuderen maar niet toepassen.
• De hassidiem hebben geen smaak maar zijn wel geurig. Zij staan symbool voor hen die geen Thorastudie doen maar er wel naar leven.
• De aravot hebben geen smaak en geen geur. Zij staan symbool voor hen die niet aan Thorastudie doen en ook niet naar de Thora leven.

Door het geheel als bundeltje op te nemen vult de één aan wat de ander mist en vormt het Joodse volk toch één geheel.

Het is gebruikelijk om tijdens bepaalde psalmen met de loelav te zwaaien in zes verschillende richtingen namelijk de vier de windrichtingen en omhoog en omlaag. Hiermee vragen wij God te zorgen voor al het groen en geven wij aan dat Gods goedheid er voor iedereen is.

Sjemini Atseret en Simchat Thora
Direct na de zeven dagen van Soekot volgt er nog een feestdag. De achtste dag is namelijk het slotfeest, Sjemini Atseret. Op deze dag wordt gebeden om regen en begint in Israël ook Simchat Thora, Vreugde der Wet. Buiten Israël wordt Simchat Thora een dag later gevierd.